Rakıya adanmış günler #1

Okul var bugün ama rakı akla bir kere düşmeye görsün. O gün rakıya adanmış bir gün olur çıkar. Sabah kalkıp kahvaltı edilir misler gibi. Ev toplanır biraz. Akşama ağır misafir var sofrada, saygısızlık olmaz. Deniz kenarına atarım kendimi. Mis gibi deniz kokusu, yazdan kalma bir gün. Ah bir de şu liseli ergenlerin gereksiz bağırışları doldurmasa kulaklarımızı da versek kendimizi martılarla denizin düetine.

Neyse forvette çay, poğaça ikilisiyle saldırırım midenin üstüne. Arkalarında hücuma destek veren üçgen peyniri de unutmamak gerek. Mide beyaz bayrağı çektiğinde denize veda edip, alışveriş faslı başlar. Önce rakı.

Geçen seferden 100'lük rakının dibinde yaklaşık bir 35'lik bırakmışım. Onu da hesaba katıp, bir ufakla başlıyorum satın almaya. Daha önce de belirttim, rakı markaları konusunda biraz dar görüşlüyüm. Belirli markaların dışına çıkmam, çıktığımda da pişman olurum. Mesela bir gün Burgaz rakı aldım ve bir daha ağzıma sürmedim. Efe Rakı fena değildir ama çok beğenmem. Şunu da eklemek lazım. Sadece Efe Klasik'i denedim. Bu sebeplerden Yeni Rakı'ya uzanıyor elim.

Balıkçı amca kurmuş tezgahını. Çinekopla gözüme çarpıyor çil çil. "Taze mi?" diyorum. Her ne kadar saçma bir soru olsa da, adettendir bunu sormak. "Taze tabi, tam rakılık" diyor amca. Bu kadar gidip gelmeye bir muhabbetimiz var tabi amcayla. "Ziyafet var heralde akşam?" diyor. Var tabi ya. Dünyanın en güzel sofrası olur bu tandansı yakaladığınızda.

Mezelerin malzemesi hazır evde. Doğru eve geldim ve bunları yazdım. Şimdi mi? Rakıcının hası, rakısına mezeyi kendi hazırlar. Tabii ki eğer yeteneği yoksa durum başka. Ağız tadı sonuçta, bozmaya gelmez. En güzeli uğraşmak. Biraz haydari, biraz patlıcan ezme, balığın yanında olmazsa olmaz salata, peynir, elma, armut... Kavunum yok bugün. Alamaya niyetlendim ama pek güzel görünmedi kavunlar gözüme, elma-armutla telafi edeceğiz ne yapalım.

Bir sofra daha ne ister? Muhabbet ister ama o yok bugün. Daha sonra bu konuyla ilgili yazmayı da düşünüyorum. Şimdilik burada noktayı koyalım.